Είναι πραγματική ειρωνία

να μου λες πως είμαι ελεύθερος

να κάνω ό,τι θέλω

όταν έκανες ό,τι μπορούσες

για να σκοτώσεις κάθε κίνηση μέσα μου

Γεωργία  Δογαντζή,Πραγματική ειρωνία

Θεωρώ ειρωνικό,κυνικό ή και ευφημιστικό το θεώρημα περί ‘’όρθιας κοινωνίας’’.

Έχουν ‘κάτσει’ τα πάντα[από τους μισθούς και τις συντάξεις μέχρι την αναπτυξιακή/οικονομική προοπτική της χώρας],έχουν κατρακυλίσει στα βάραθρα η αξιοπρέπεια και η αισιοδοξία του έλληνα,έχουν βγεί στην επιφάνεια ζόμπι από τις κατακόμβες του πολιτισμού,έχουν πέσει στα τέσσερα πολιτικοί ψευτόμαγκες,έχουν γονατίσει βασικές ιδεολογικές διακηρύξεις ,έχουν σκύψει τη μέση[ίσως και το κεφάλι]πολλοί θεματοφύλακες της Δημοκρατίας ,παραταύτα μερικοί ,που αδημονούν να συμμετάσχουν στη μοιρασιά της αριστερής πίτας[;], διαλαλούν ότι όλα πάνε καλά ,ότι όπου νάναι θα κάνει ξαστεριά.

Νάτη,λοιπόν,πάλι πετιέται από ξαρχής[;] η ελληνική κοινωνία!

Μακάρι.Ίδωμεν.Αν όμως αποφασίσουν αύριο οι πολίτες να σηκωθούν στις άκρες των δαχτύλων για να δούν ποιοί τους ‘δουλεύουν’, τάζοντάς τους και πάλι φύκια,μήπως κάποιοι ‘όρθιοι’ κινδυνεύουν να καθίσουν αυτοί στο εδώλιο της ιστορικής και προσωπικής απαξίας;

ΥΓ.Η  ‘εμφιαλωμένη’ κοινωνία πρέπει να πετάξει το πώμα από το στόμιο του μπουκαλιού της απάθειας μέσα στο οποίο την έχουν κλείσει και να ξαναβγεί στον ελεύθερο και ζωογόνο αέρα της αναδημιουργίας και της ελπίδας.